De kracht van een elleboog

Vallen is de normaalste zaak voor een profwielrenner. Na zijn carrière kan hij direct aan de slag als biologieleraar: weinig anderen die zo goed weten hoeveel botten er in het menselijk lichaam zitten. De hedendaagse wielrenner is de ultieme feniks die uit de as verrijst.

Peter Sagan is uit de Tour de France gezet. De Sloveense sprinter, wereldkampioen wielrennen en smaakmaker van het peloton, deelde in de finale een elleboog uit aan zijn Britse collega Mark Cavendish die op topsnelheid tegen een dranghek knalde en met een schouderbreuk de wielerronde onvrijwillig moest verlaten. De beslissing van de Tour-jury zou terecht zijn, mits zij niet eerst een andere straf had uitgedeeld. Het roept de vraag op hoe consequent deze juryleden hun eigen kinderen hebben opgevoed.

De videoscheidsrechter in het voetbal is bedoeld om scheidsrechterlijke dwalingen tegen te gaan. Het tegenovergestelde is waar. Tijdens de finale van de Confederation Cup tussen Duitsland en Chili deelde een Chileen een welbewuste (en volgens sommigen terechte) elleboogstoot uit aan een Duitser. Na veel gesteggel volgde een gele kaart, waar een rode kaart op zijn plaats was geweest. Laten we afspreken dat slechts drie keer per wedstrijd de videoscheidsrechter mag worden geraadpleegd, en alleen door de aanvoerder. Andere bemoeiallen gaan verplicht op wielrennen.

Ook onze weergoden delen regelmatig een elleboog uit. Gisteren viel er voor het eerst hagel in het Afrikaanse land Kenia. Het klimaat gedraagt zich als een op hol geslagen wielerpeloton en er zijn dringend concrete maatregelen vereist. Terwijl de elleboog in de sport moet worden uitgebannen, heeft de politiek dringende behoefte aan een elleboog. Niet de traditionele elleboog – om je ten koste van anderen op het pluche te werken – maar een ongenadige linkse directe.